Στην πράξη, οι δυνατότητες για μετακίνηση από τον έναν τόπο στον άλλο περιορίζονταν από την ανεπάρκεια του δικτύου σύνδεσης των οικισμένων χώρων, από το βαθμό εσωστρέφειας των πολιτισμών που εναλλάσσονταν στους χώρους εκείνους και από τη βούληση αλλά και τη δυνατότητα προσώπων και κοινωνικών ομάδων να κινηθούν και να ταξιδέψουν μακριά από την εστία τους, το χώρο πάνω στον οποίον οι άνθρωποι μάθαιναν στο πέρασμα των αιώνων να στηρίζουν τη βεβαιότητα της ύπαρξής τους.


Για να μπορέσει, λοιπόν, το ταξίδι, και μάλιστα το ταξίδι των μακρινών αποστάσεων, να υπερβεί τους περιορισμούς της Iστορίας και της Φύσης, ήταν απαραίτητη η οργάνωση και σύμφωνα με το Fernard Braudel "συνδυασμός ενός συστήματος δρόμων κι ενός συστήματος πόλεων, ένας συνδυασμός ορισμένων δυναμικών γραμμών και ορισμένων κέντρων δύναμης".