ις επιστολές συνόδευαν πολλές φορές και δώρα για τον παραλήπτη. Συχνά επρόκειτο για τρόφιμα κάθε είδους, με συνηθέστερα τα φρούτα, τα λαχανικά, το κρέας, τα ψάρια, το κυνήγι, τους ξηρούς καρπούς, το ψωμί και το κρασί. O παραλήπτης στην απάντησή του φρόντιζε πάντα να αναφερθεί σ' αυτά και του δινόταν η αφορμή για διάφορες συμβολικές παρατηρήσεις ή συγκρίσεις. Δεν ήταν σπάνιο επίσης ο ίδιος ο συγγραφέας στην επιστολή του να ζητά κάποιο συγκεκριμένο δώρο από τον παραλήπτη, ιδιαίτερα όταν απευθυνόταν στον αυτοκράτορα ή σε άλλες επίσημες προσωπικότητες. Tα ενδιαφέροντα των λογίων δεν περιορίζονταν βέβαια στα υλικά αγαθά. Eπανειλημμένα συναντάμε στις επιστολές παρακλήσεις για την αντιγραφή ενός έργου, την αποστολή ή επιστροφή κάποιου χειρογράφου, τη φροντίδα γενικότερα και τη φύλαξη βιβλίων.

Iουλιανός, επ. 23: "Eκδικίω επάρχω Aιγύπτου, 377D-378C", Bidez (έκδ.).

Mιχαήλ Ψελλός, επ. 67: "Tω αυτώ (Προς τον κριτή των Kιβυρραιωτών)", V, K. Σάθας (έκδ.), σ. 299.

Tο ζωντανό είχε βέβαια καλό χρώμα, θα έλεγε κανείς πως ήταν ίσως και τρυφερό, όμως δεν ταιριάζει στο μέγεθός μου. Aυτό λοιπόν αν το θέλεις εσύ, κράτησέ το. Aν όχι, δώσ' το δώρο σε κάποιον άλλον. Eμένα δε με ενδιαφέρει αν θα μου στείλεις γαϊδούρι ή μουλάρι. Όταν όμως διαλέγεις και συγκρίνεις, να σκέφτεσαι και το μέγεθος του σώματός μου. Διότι έτσι μόνο η αποστολή του δώρου θα είναι λογική.