επιστολή ως μέσο παραμυθίας-παρηγοριάς γνωρίζει παραλλαγές. Άλλοτε οι συγγραφείς δανείζονται όρους από την ιατρική και τη χαρακτηρίζουν φάρμακο, άλλοτε πάλι της δίνουν πιο απαισιόδοξη χροιά: μια επιστολή δεν μπορεί να υποκαταστήσει ποτέ την πραγματική συνάντηση, είναι ανεπαρκής, γι' αυτό και το γράμμα είναι μόνο παρηγοριά. H επιστολή παρομοιάζεται ακόμη με το δεύτερο πλου της παροιμίας που λέει ότι τα πλοία όταν δεν μπορούν να προχωρήσουν με τα πανιά καταφεύγουν στο δεύτερο μέσο, τα κουπιά.

Προκόπιος Γάζης, "Τω Eυσεβίω", A. Garzya, R. J. Loenertz (έκδ.), Ettal 1963.

Γρηγόριος Nαζιανζηνός, επ. 66: "Tω αυτώ (Προς τον Eυσέβιο Σαμοσάτων)", I, P. Gallay (έκδ.), σ. 86.