Ενάγων/κατήγορος

Κάθε Αθηναίος μπορούσε να καταγγείλει ή να κάνει αγωγή, με την προϋπόθεση να μην είχε στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα. Αρχικά, έπρεπε να βρει ποιος δικαστής ήταν υπεύθυνος για να δεχτεί την καταγγελία ή την αγωγή. Στην Αθήνα οι αξιωματούχοι της πόλης ήταν γνωστοί ως οι εννέα άρχοντες: επώνυμος άρχων, βασιλεύς, πολέμαρχος και έξι θεσμοθέται.

Το ζήτημα λυνόταν είτε με το να ερωτηθεί ένας έμπειρος συγγενής ή φίλος (ή φίλος του φίλου) είτε με το να προσφύγει κανείς στον ίδιο το νόμο. Αναφέρεται ότι οι νόμοι ήταν αναρτημένοι σε διαφορετικά σημεία στην Αθήνα, συνήθως στο μέρος που ήταν η έδρα του αρμόδιου δικαστή, όπως η Βασίλειος Στοά, ο Άρειος Πάγος ή ο ναός του Διονύσου εν Λίμναις.

Τις γυναίκες και τους ανηλίκους εκπροσωπούσαν ο πατέρας ή ο κηδεμόνας τους. Yποδιαιρέσεις του σώματος των πολιτών και άλλες συσσωματώσεις μπορούσαν να ασκήσουν ή και να τους ασκηθεί αγωγή, όπως οι Εικαδείς (IG ii² 1258), οι Σαλαμίνιοι (ZPE 119, 1997, 86-89), οι οργεώνες και το κοινόν των φρατερών (SEG xii 100).

Αρχική Σελίδα