Η Σπάρτη ιδρύθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, από το Λακεδαίμονα, το γιο του Δία και της Ταϋγέτης, ο οποίος παντρεύτηκε την κόρη του Ευρώτα, Σπάρτη. Κατά τον 5ο αι. π.Χ., η Σπάρτη επικράτησε στον Πελοποννησιακό Πόλεμο έναντι της μεγάλης της αντιπάλου Αθήνας και αναδείχθηκε στην ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη της Ελλάδας. Όμως, η ήττα των Σπαρτιατών από τους Θηβαίους στη μάχη των Λεύκτρων και της Μαντίνειας σηματοδότησαν την αρχή της παρακμής της Σπάρτης. Κατά το Μεσαίωνα, η Λακωνία ήταν απλώς μία μικρή, αγροτική περιοχή, χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Το 1249 ο Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος έχτισε σε μια κορυφή του Ταύγετου, το Μυστρά, όπου αργότερα οι Βυζαντινοί ίδρυσαν το Δεσποτάτο του Μυστρά. Το 1834, επί της βασιλείας του Όθωνα, αποφασίστηκε η ανοικοδόμηση της πόλης της Σπάρτης στην αρχαία της θέση.