Απόφαση

Όταν οι διάδικοι τελείωναν τους λόγους τους, ο κήρυκας καλούσε τους ενόρκους να ψηφίσουν, μυστικά, για την ενοχή ή όχι του κατηγορουμένου. Οι τρύπιες ψήφοι ήταν υπέρ του ενάγοντα και οι συμπαγείς υπέρ του εναγομένου. Αυτό φαίνεται στο διασωθέν κομμάτι της επιγραφής IG 2 1641.25-33.

Τον 4ο αιώνα όλοι οι ψήφοι τοποθετούνταν σε δύο ξεχωριστές κάλπες. Σε περίπτωση ισοψηφίας, ο κατηγορούμενος αθωωνόταν. Σε μια διαδικασία υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι ήταν και οι διεκδικητές της περιουσίας.

Εάν δεν επιβαλλόταν καμία ποινή από το νόμο (σε αυτή την περίπτωση η δίκη ονομαζόταν αγών ατίμητος, σε αντίθεση με τον αγώνα τιμητό όταν η ποινή επιβαλλόταν από το νόμο), οι διάδικοι πρότειναν εκείνη την ποινή που θεωρούσαν κατάλληλη και το δικαστήριο έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα στις προτάσεις τους. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως στις γραφαί, ο νόμος απαιτούσε ο ενάγων να συγκεντρώσει το 1/5 των ψήφων υπέρ του, διαφορετικά έπρεπε να πληρώσει πρόστιμο 1000 δραχμών, για να αποφύγει την κατηγορία της κακόβουλης προσφυγής στα δικαστήρια.

Αρχική Σελίδα