Κωνσταντίνος Τσικλητήρας
Ο Kωνσταντίνος Τσικλητήρας συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αθλητικής ιστορίας. Τόσο τα αθλητικά του κατορθώματα όσο και ο τραγικός θάνατός του εξαιτίας των κακουχιών που υπέστη στους Βαλκανικούς Πολέμους συνέβαλαν στη διαμόρφωση της μυθικής και συνάμα ηρωικής εικόνας του.
Γεννημένος στην Πύλο το 1888, αγάπησε τον αθλητισμό και ασχολήθηκε με αυτόν από μικρή ηλικία, παρά τις αντιρρήσεις του γιατρού πατέρα του, ο οποίος επιθυμούσε διακαώς να ακολουθήσει ο μοναχογιός του το επάγγελμά του.
Οι διακρίσεις δεν άργησαν να έρθουν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στα 1908, σε ηλικία μόλις 20 ετών, αναδείχθηκε δεύτερος νικητής στο μήκος και στο ύψος άνευ φοράς με επιδόσεις 3,23 μ. και 1,55 μ. αντίστοιχα. Αυτές οι επιτυχίες του, όπως και οι επιτυχίες των Μιχάλη Δωρίζα (δεύτερος στον ακοντισμό με βολή 51,36 μ.) και Aναστάσιου Μεταξά (τρίτος στη σκοποβολή κατά πήλινων δίσκων με 57 βαθμούς) στους ίδιους Aγώνες, προκάλεσαν μεγάλο ενθουσιασμό στις τάξεις της ελληνικής κοινωνίας και αίσθηση στους κόλπους της διεθνούς αθλητικής κοινότητας.
Ωστόσο, οι διακρίσεις για τον Τσικλητήρα δεν περιορίστηκαν στους Αγώνες του 1908. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης, δικαιολόγησε τον τίτλο του φαβορί στο μήκος άνευ φοράς κατακτώντας την πρώτη θέση με επίδοση 3,37 μ. Λίγες μέρες μετά, κατέκτησε και την τρίτη θέση στο ύψος άνευ φοράς με επίδοση 1,55 μ., ολοκληρώνοντας το θρίαμβό του στην πρωτεύουσα της Σουηδίας.
Η Αθήνα τον υποδέχτηκε με τιμές πραγματικού ήρωα. Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πόλης δημιουργώντας ενθουσιώδη ατμόσφαιρα. Ο Έλληνας ολυμπιονίκης σηκωμένος στα χέρια των συμπατριωτών του μεταφέρθηκε από την Ομόνοια στις εγκαταστάσεις του συλλόγου του, του Πανελληνίου. Μάλιστα, τα μέλη του συλλόγου τού δώρισαν ένα χρυσό ρολόι με χαραγμένη πάνω του την ημερομηνία της νίκης του. Η Τράπεζα Αθηνών προσφέρθηκε να τον αποκαταστήσει επαγγελματικά, προσλαμβάνοντάς τον στο κεντρικό κατάστημά της, κάτι που αποδέχτηκε ο Έλληνας ολυμπιονίκης.
Όμως, ο Τσικλητήρας είχε τραγικό τέλος. Λίγους μήνες μετά τους Αγώνες πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του μετώπου στη διάρκεια του Βαλκανικού Πολέμου. Προσβλήθηκε από μηνιγγίτιδα και πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου 1913, σε ηλικία μόλις 25 ετών.
Η ανάδειξή του σε πρώτο ολυμπιονίκη στους Αγώνες του 1912 καταγράφτηκε ως μία από τις σημαντικότερες διακρίσεις στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, αφού χρειάστηκε να περάσουν 80 χρόνια για να επαναληφθεί ανάλογη επιτυχία (Βούλα Πατουλίδου, 1992). Το ίδιο σημαντική ήταν η επιτυχία του και για την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, αφού ήταν ο τελευταίος ολυμπιονίκης στο μήκος άνευ φοράς. Το συγκεκριμένο αγώνισμα δε συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των επόμενων διοργανώσεων.

 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαιότητα:
Από την Αρχαία Ολυμπία στην Αθήνα του 1896