Στις 4 Μαρτίου του 1851 γεννήθηκε στη Σκιάθο ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, διηγηματογράφος και ποιητής. Ασχολήθηκε βιοποριστικά με τη δημοσιογραφία και με μεταφράσεις, ενώ συνέγραψε πλήθος -κυρίως ηθογραφικών- έργων, με ήρωες τους ταπεινούς και καταφρονημένους, τους οποίους γνώριζε καλά. H τεχνοτροπία, η θεματολογία και η γλώσσα του τον διαφοροποιούν από τους άλλους συγγραφείς της γενιάς του. Η βαθύτατη πνευματική σχέση με τη θρησκεία και ο λιτός και μοναχικός τρόπος ζωής, μακριά από την επικαιρότητα, του προσέδωσαν την προσωνυμία «κοσμοκαλόγερος των ελληνικών γραμμάτων». Το έργο του αναγνωρίστηκε κυρίως μετά το θάνατό του.