Η ρύθμιση του αγροτικού χώρου εντάχθηκε και αυτή στις ανειλημμένες διαδικασίες της εθνικής ολοκλήρωσης και του αστικού εκσυγχρονισμού. Ο γεωγραφικός χώρος της Μακεδονίας είναι αυτός όπου κυρίως εφαρμόστηκαν νέα προγράμματα για τον αγροτικό χώρο,

στοχεύοντας στην εδραίωση της ελληνικής κυριαρχίας, σε έργα τεχνικής υποδομής (υδραυλική διευθέτηση των πεδιάδων, δημιουργία δρόμων, σιδηροδρομική σύνδεση με τη νότια Ελλάδα που ολοκληρώνεται το 1918, έργα διευθέτησης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης) ως προϋποθέσεις για κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Ταυτόχρονα, σημειώνεται μέριμνα για άσκηση εθνικής και κοινωνικής πολιτικής. Ήδη από το 1918, το Υπουργείο Συγκοινωνίας καταρτίζει φιλόδοξο πρόγραμμα για τους οικισμούς της ανατολικής Μακεδονίας, το οποίο λάμβανε υπόψη τις ανάγκες, μελετούσε την καταλληλότητα θέσεων, διέθετε ενημερωμένους χάρτες, σχέδια ρυμοτομίας και χωροθέτησης λειτουργιών, σχέδια οικοδομών.

Ο στόχος, ο οποίος θα ολοκληρωθεί στην αμέσως επόμενη περίοδο με τον προσφυγικό εποικισμό και την αγροτική μεταρρύθμιση, είναι η εθνική ομογενοποίηση της περιοχής (δημογραφική ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου, απάλειψη πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων) και η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στις επιταγές του αστικού εκσυγχρονισμού με απεμπόληση των παραδοσιακών χαρακτηριστικών από την οικονομία και την κοινωνία της περιοχής.