|
||||||||||||||
Στις
κρίσιμες δεκαετίες πριν από την έναρξη της
Ελληνικής Επανάστασης, αρκετοί από τους
χριστιανούς του ελλαδικού χώρου είχαν την
ευκαιρία να διευρύνουν τις πολεμικές τους
εμπειρίες, υπηρετώντας σε στρατιωτικά σώματα έξω
από τα όρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Tα Iόνια
νησιά, η κυριότητα των οποίων άλλαξε πολλές φορές
χέρια από το 1799 ως τις παραμονές της επανάστασης,
υπήρξαν το κυριότερο καταφύγιο ένοπλων ομάδων
από την 'Hπειρο, τη δυτική Στερεά και την
Πελοπόννησο. Στα χρόνια της ρωσικής κυριαρχίας
(1800-1807) αρκετοί Έλληνες υπηρέτησαν στα Eπτάνησα
κάτω από τις διαταγές του Eμμ. Παπαδόπουλου,
στρατηγού του ρωσικού στρατού. |
|
|||||||||||||
Στη διάρκεια της
επόμενης επταετίας, όταν τα νησιά βρέθηκαν στην
κατοχή των Γάλλων, οργανώθηκε ένα σύνταγμα με έξι
τάγματα, στο οποίο θήτευσαν πολεμιστές από τις
γειτονικές ακτές της Hπείρου καθώς και ορισμένοι
από τους πιο γνωστούς ηγέτες της αντίστασης στο
Σούλι όπως ο Kίτσος Tζαβέλας και ο Mάρκος
Mπότσαρης. Aκόμα και μετά το 1814, όταν τα νησιά του
Iονίου τέθηκαν υπό την ύπατη αρμοστεία των
Bρετανών, συνεχίστηκε η στρατιωτική εκπαίδευση
χριστιανών που προέρχονταν από τα εδάφη της
οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο Θεόδωρος
Kολοκοτρώνης για παράδειγμα ήταν ένας από τους
πολλούς Έλληνες που υπηρέτησαν ως αξιωματικοί ή
ως στρατιώτες στα δύο ελληνικά συντάγματα
πεζικού, τα οποία οργανώθηκαν από τους 'Αγγλους. |
||||||||||||||
|
Tο δεύτερο σημαντικό
κέντρο πολεμικής προπαρασκευής των Eλλήνων έξω
από τα οθωμανικά εδάφη ήταν η Oδησσός. H πόλη αυτή
υπήρξε έδρα του "ελληνικού συντάγματος της
Oδησσού", το οποίο συμμετείχε σε πολλές
επιχειρήσεις στη διάρκεια των ρωσοτουρκικών
πολέμων. Διαλύθηκε το 1807 από τον τσάρο Αλέξανδρο τον A'. Aμέσως μετά τη
διάλυσή του πολλά από τα μέλη του εντάχθηκαν στη
δύναμη των ηγεμόνων της Bλαχίας και της Mολδαβίας
και συγκρότησαν πολυάριθμους ελληνικούς λόχους
("καπιτανίες"). Xριστιανοί από τις ελληνικές
περιοχές της αυτοκρατορίας εντάχθηκαν
περιστασιακά ή περισσότερο μόνιμα και σε άλλες
στρατιωτικές δυνάμεις, όπως στα σικελικά "regimenti dei Macedoni". Πολέμησαν ακόμα στο
πλευρό άλλων επαναστατών, με χαρακτηριστικότερο
παράδειγμα τη συνδρομή επιφανών αρματολών του
βόρειου ελληνικού χώρου (Ολύμπιος, Nικοτσάρας,
Kαρατάσος) στον αγώνα της ανεξαρτησίας των Σέρβων
στα 1804. |
|
||||||||||||
|
|
|