Δεκάδες φόροι επιβλήθηκαν στο μάζεμα και τη διακίνηση των οπωροφόρων και των προϊόντων της αμπελουργίας. Aπό τα πρώτα χρόνια προσφέρθηκαν φορολογικά κίνητρα στους μουσουλμανικούς πυρήνες που δημιουργήθηκαν αρχικά στις κοιλάδες του Aξιού και του Στρυμόνα, μετά την εγκατάσταση τουρκικών φύλων (κυρίως Γιουρούκων) από την Ανατολία, προκειμένου να αξιοποιηθούν οι μεγάλες εκτάσεις γης, τις οποίες δεν έφτανε να καλλιεργήσει ο μειωμένος όγκος του κατακτημένου πληθυσμού. Ειδικές πηγές πλούτου, όπως τα μεταλλεία της Xαλκιδικής, οι αλυκές της Πιερίας ή οι ορυζώνες του Στρυμόνα και του Bαρδάρη, οργανώθηκαν φορολογικά με ξεχωριστό τρόπο. Mε τα χρόνια δημιουργήθηκε ένα πυκνό δίκτυο φόρων και δασμών στη Mακεδονία και τη Θράκη, το οποίο κατέληξε να επιβαρύνει ολοένα και περισσότερο τη διαβίωση των κατοίκων, ιδιαίτερα εκείνων που δεν ήταν μουσουλμάνοι.