Αγροτικά χωριά στη Μακεδονία


πό τα πρώτα χρόνια της επέκτασης των Οθωμανών και ως τα τέλη της οθωμανικής παρουσίας στην κεντρική Βαλκανική (τέλη του προηγούμενου-αρχές του αιώνα μας), οι πεδινές και ημιπεδινές εκτάσεις γύρω από τα μεγάλα ποτάμια της περιοχής απέκτησαν και διατήρησαν μεγάλη σημασία για την οργάνωση των φορολογικών μηχανισμών των Οθωμανών. Αυτό συνέβη γιατί από αυτές ακριβώς τις εκτάσεις εξασφαλιζόταν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής -κυρίως αγροτικής- που κάλυπτε τις ανάγκες μεγάλων πόλεων, με πρώτη και καλύτερη την ίδια την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας.
Οι δημοσιονομικές υπηρεσίες του κράτους κατέγραφαν με λεπτομέρεια -τουλάχιστον ως τις αρχές του 17ου αιώνα- και σε τακτά χρονικά διαστήματα, τα στοιχεία που μπορούσαν να συλλέξουν από την αγροτική παραγωγή των κοινοτήτων στην Μακεδονία και τη Θράκη. Έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στη σιτοκαλλιέργεια (στις κοιλάδες του Στρυμόνα, του Νέστου, στα ανατολικά του Έβρου και στον κεντρικό ρου του Αξιού), καθώς μεγάλο τμήμα του επισιτισμού της Πόλης, και το σύνολο σχεδόν της τροφοδοσίας μεγάλων πόλεων όπως η Αδριανούπολη και τη Θεσσαλονίκη, εξασφαλιζόταν από τις περιοχές αυτές.