Η παρουσία οθωμανών υπηκόων και ιδιαίτερα Ελλήνων εντοπίζεται το 18ο αιώνα και σε άλλες πόλεις της ρωσικής ενδοχώρας, αλλά και στην Αγία Πετρούπολη, την πρωτεύουσα της τσαρικής Ρωσίας. Αρκετοί απ' αυτούς ήταν στην υπηρεσία του τσάρου και της οικογένειάς του ως υπασπιστές και έμπιστοί τους ή ως κρατικοί αξιωματούχοι. Το γεγονός ότι η ρωσική αυτοκρατορία ακολουθούσε το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα ήταν ένα ισχυρό κίνητρο για αρκετούς ορθοδόξους, ώστε να εγκατασταθούν στα εδάφη της. Η παραγωγή της χώρας σε γούνες, πολύτιμους λίθους, ξυλεία και πολλά άλλα εμπορεύματα τους έδινε τη δυνατότητα για σημαντική εμπορική δραστηριότητα με αξιόλογα περιθώρια κέρδους. Στο χώρο της ρωσικής αυτοκρατορίας οι έλληνες έμποροι συνέλαβαν την ιδέα της συγκρότησης της Φιλικής Εταιρείας και έβαλαν τις βάσεις για την έναρξη μιας επαναστατικής κίνησης στα Βαλκάνια. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε τόσο η εμπειρία των Ορλοφικών του 1770 και του ενδιαφέροντος που έδειχναν οι ρώσοι τσάροι για την κατάσταση στη νότια Βαλκανική, καθώς και η οικονομική ευρωστία των Ελλήνων και των άλλων εμπόρων που προέρχονταν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παράλληλα, η παρουσία στη χώρα Ελλήνων, ως κρατικών αξιωματούχων, τους δημιουργούσε ένα αίσθημα ασφάλειας.