 |
|
 |
Η Περίοδος 1259-1453
 χεδόν
ταυτόχρονα με το θάνατο του
Θεόδωρου B' Λάσκαρη
(+1258) τερματίστηκε και
η περίοδος βασιλείας των Λασκαριδών. H επόμενη και τελευταία δυναστεία
της βυζαντινής αυτοκρατορίας, η δυναστεία των Παλαιολόγων, ανήλθε στον
αυτοκρατορικό θρόνο με σφετερισμό της εξουσίας από τον ιδρυτή της
Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο.
Η άνοδος των Παλαιολόγων στον αυτοκρατορικό θρόνο σηματοδοτεί
το πέρασμα σε μια νέα περίοδο. H φιλική πολιτική των Λασκάρεων προς τα
χαμηλότερα στρώματα του πληθυσμού αντικαθίσταται από την ενίσχυση των
αριστοκρατών και συγκεκριμένα αυτών της γης, τους οποίους εκπροσωπούσαν
οι Παλαιολόγοι. Επιπλέον, η επαναφορά του κέντρου της αυτοκρατορίας στην
Kωνσταντινούπολη το 1261 δημιούργησε νέες ανάγκες στον τομέα τόσο της
εξωτερικής όσο και της εσωτερικής πολιτικής. Xαρακτηριστικό της περιόδου
των Παλαιολόγων είναι η παραμέληση του ανατολικού τμήματος του κράτους,
κυρίως από το Μιχαήλ Η', και η έντονη στροφή προς τη Δύση και τις
ναυτικές ιταλικές δυνάμεις,
προκειμένου να διασφαλιστούν, αν όχι να επεκταθούν,
τα όρια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η προσπάθεια του κράτους να ανταποκριθεί
στις νέες απαιτήσεις φαίνεται πως ήταν πάνω από τις δυνάμεις του. Άρχισε
έτσι η σταδιακή παρακμή της αυτοκρατορίας. Αυτήν επέτειναν οι δύο εμφύλιοι
πόλεμοι που ταλαιπώρησαν για πολλά χρόνια το κράτος, το κατέστησαν αδύναμο
κρατίδιο και προετοίμασαν το έδαφος για την τελική του πτώση.
|
