Τα περισσότερα από τα ελεύθερα γλυπτά της Κλασικής περιόδου είχαν θρησκευτική σημασία, καθώς απεικόνιζαν θεούς, μυθολογικές μορφές και αθλητές και αφιερώνονταν σε ιερά. Παράλληλα, στη διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ εμφανίστηκαν και γλυπτά για τη διακόσμηση άλλων δημόσιων χώρων, φαινόμενο που επεκτάθηκε κυρίως στον επόμενο αιώνα. Στις αγορές τοποθετούνταν ανδριάντες ηρώων και πολιτικών αντρών, ενώ στα γυμνάσια ανδριάντες αθλητών και φιλοσόφων. Στα χρόνια μετά τους Περσικούς πολέμους διαμορφώθηκε ο αυστηρός ρυθμός με τον οποίο έγινε η μετάβαση από την αρχαϊκή στην κλασική γλυπτική. H ώριμη κλασική γλυπτική συνέπεσε με την περίοδο οικοδομικής δραστηριότητας στην Ακρόπολη. Τέλος, ο πλούσιος ρυθμός και η ύστερη κλασική γλυπτική εκτείνονται από τα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. μέχρι την εποχή του Mεγάλου Aλεξάνδρου.