|
Ολυμπιακοί
Αγώνες και τρομοκρατία
Κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος ΄Aντζελες
το 1984, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ronald Reagan, ως ανώτατος πολιτειακός
παράγοντας της διοργανώτριας χώρας, κήρυξε την έναρξη των
 Αγώνων
προστατευόμενος από ένα αλεξίσφαιρο τζάμι. Ασφαλώς, τα μέτρα
προστασίας του προέδρου εντάθηκαν μετά την αποτυχημένη απόπειρα
κατά της ζωής του το 1981. Ωστόσο, τα υψηλά μέτρα ασφαλείας
που λήφθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν και αποτέλεσμα
των φόβων που δημιουργήθηκαν μετά τη σφαγή του Μονάχου (1972)
ότι ένα παρόμοιο επεισόδιο ήταν πιθανό να επαναληφθεί.
Η γιγάντωση των Ολυμπιακών Αγώνων, η ανάδειξή τους σε μέγιστο
τηλεοπτικό θέαμα σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και η διαρκώς
εντεινόμενη "πολιτικοποίησή" τους (π.χ. μποϊκοτάζ, εκδηλώσεις
κοινωνικής διαμαρτυρίας), τους καθιστούσαν προνομιακό πεδίο
δράσης για τρομοκρατικές ομάδες και κάθε λογής ένοπλες οργανώσεις.
Έτσι, η προστασία των Αγώνων αποτέλεσε από τα μέσα της δεκαετίας
του 1970, μαζί με την οικονομική τους επιτυχία, το κατεξοχήν
ζήτημα προβληματισμού για τους διοργανωτές τους.
Η βία έπληξε ξανά τους Ολυμπιακούς Αγώνες τη δεκαετία του
1990. Στην Ατλάντα ένα τυφλό χτύπημα, μια έκρηξη βόμβας σε
υπαίθριο χώρο συναυλιών εντός του Ολυμπιακού Πάρκου στη διάρκεια
μουσικής εκδήλωσης, είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός Τούρκου
εικονολήπτη και μιας Αμερικανίδας, και τον τραυματισμό άλλων
εκατό περίπου ατόμων. Τη φορά αυτή πίσω από την τρομοκρατική
ενέργεια δε βρισκόταν κάποια ένοπλη ομάδα, όπως ο "Μαύρος
Σεπτέμβρης", που λειτουργούσε στο πλαίσιο ή στο περιθώριο
ενός εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Κανείς δεν ανέλαβε την
ευθύνη της βομβιστικής ενέργειας και θεωρήθηκε ότι επρόκειτο
για περίπτωση "ατομικής τρομοκρατίας" ή δράσης τρομοκρατικών
δικτύων, όπως της "Al Qaida" του Usama Bin Ladin και άλλων
ομάδων και δικτύων που συγκροτήθηκαν τη δεκαετία του 1990
αναπτύσσοντας δράση αποκλειστικά ή σε μεγάλο βαθμό ενάντια
των ΗΠΑ.
Στόχος τρομοκρατικής δράσης φαίνεται ότι ήταν και το Σίδνεϊ
την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων. Μερικούς μήνες πριν την έναρξή
τους, και συγκεκριμένα το Μάρτιο, η αστυνομία της Νέας Ζηλανδίας
ανακάλυψε τα σχέδια βομβιστικής ενέργειας, με στόχο πυρηνικό
εργοστάσιο στην πόλη, και συνέλαβε μερικούς υπόπτους. Το Μάιο
οι αστυνομικές αρχές της Αυστραλίας συνέλαβαν έναν κάτοικο
του Σίδνεϊ σε περιοχή γειτονική στο Ολυμπιακό Χωριό μετά την
ανακάλυψη μεγάλης ποσότητας εκρηκτικών στο σπίτι του, ενώ
τον Ιούνιο υποχρέωσαν αρκετούς να εγκαταλείψουν την Αυστραλία,
καθώς θεωρήθηκαν ύποπτοι για διασυνδέσεις με τρομοκρατικές
ομάδες και δίκτυα στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και την Ασία.
Το ζήτημα της ασφάλειας των Αγώνων συγκαταλέγεται πλέον σε
εκείνα που υπολογίζονται κατά την επιλογή των υποψηφιοτήτων.
Βέβαια, η δράση της βασκικής αυτονομιστικής οργάνωσης ΕΤΑ
δε στάθηκε ικανή να αποτρέψει την ανάληψη των Αγώνων από τη
Βαρκελώνη, ούτε η αριστερής ιδεολογίας τρομοκρατική οργάνωση
"17 Νοέμβρη" τη διοργάνωση των Αγώνων του 2004 από την Αθήνα.
Ωστόσο, μια έκρηξη βόμβας το 1997 έπληξε την υποψηφιότητα
της Στοκχόλμης για τους ίδιους Αγώνες (2004). Η έκρηξη σημειώθηκε
στο Ολυμπιακό Στάδιο της πόλης, δηλαδή στο στάδιο εκείνο που
είχε οικοδομηθεί για τη διοργάνωση των πέμπτων σύγχρονων Ολυμπιακών
Αγώνων (1912). Ήταν η τελευταία από μια σειρά εκρήξεων δίχως
θύματα που είχαν σημειωθεί στη Στοκχόλμη, με προφανή στόχο
να τραυματιστεί η υποψηφιότητα για τη διοργάνωση των Αγώνων
του 2004. Στην ιστορία των Αγώνων η περίπτωση αυτή είναι η
μόνη από τα περιστατικά τρομοκρατικής δράσης ή απειλής τρομοκρατικής
δράσης που δε χρησιμοποιήθηκε για την προώθηση των στόχων
των τρομοκρατών, ανεξάρτητα από το ποιοι ήταν αυτοί, αλλά
εναντιώθηκε αποκλειστικά στους Αγώνες.
|
