|
Tο
στάδιο
Οι σκληρές μάχες στη διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου και
η τετράχρονη κατοχή του Βελγίου από τα γερμανικά στρατεύματα
δημιούργησαν τεράστιες καταστροφές  στην
πόλη της Αμβέρσας. Η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων σε λιγότερο
από δύο χρόνια από τον τερματισμό του πολέμου βρήκε την πόλη
να είναι ακόμη σε κατάσταση ανοικοδόμησης. Έτσι, παρά την
επιτυχία των Βέλγων να κατασκευάσουν εκείνες τις εγκαταστάσεις
που ήταν απαραίτητες για τη διεξαγωγή των Αγώνων, το στάδιο
και συνολικά οι αθλητικές εγκαταστάσεις υπολείπονταν εκείνων
που φιλοξένησαν τους Αγώνες στη Στοκχόλμη (1912) και το Λονδίνο
(1908).
Για τα αγωνίσματα του στίβου ανοικοδομήθηκε το στάδιο ενός
τοπικού συλλόγου, το οποίο χωρούσε 30.000 θεατές, ενώ απέκτησε
εντυπωσιακή πύλη και σκεπαστές κερκίδες σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο,
η ανακατασκευή του σταδίου δεν ολοκληρώθηκε παρά λίγο μετά
την έναρξη των Αγώνων, ενώ η ποιότητα της κατασκευής του στίβου
δεν ήταν καθόλου καλή. Έτσι, οι δυνατές βροχές που σημειώθηκαν
στη διάρκεια των Αγώνων είχαν αποτέλεσμα να δυσχεραίνονται
οι προσπάθειες των αθλητών εξαιτίας του λασπωμένου αγωνιστικού
χώρου. Εξάλλου, η παρουσία των θεατών ήταν πολύ μικρή. Το
ακριβό για τις μεταπολεμικές συνθήκες εισιτήριο των Αγώνων
"ευθύνεται", σε μεγάλο βαθμό, για το μικρό ενδιαφέρον που
έδειξαν οι κάτοικοι της Αμβέρσας για τους Ολυμπιακούς. Υπολογίζεται
ότι συνολικά παρακολούθησαν τους Αγώνες περίπου 30.000 θεατές.
Πολλοί από τους θεατές ήταν μαθητές, αφού για αυτούς ίσχυσε
(μετά την έναρξη των Αγώνων και αφότου διαπιστώθηκε η απουσία
των θεατών) το μέτρο της δωρεάν εισόδου.
O αγώνας δρόμου της οργανωτικής επιτροπής για την προετοιμασία
των Αγώνων και οι περιορισμένοι πόροι που μπορούσαν να διατεθούν
για τους Αγώνες σε μία χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο και
σε μία πόλη, την Αμβέρσα, που ακόμη ανοικοδομούνταν, δεν επέτρεψαν
την κατασκευή κολυμβητηρίου, όπως είχε συμβεί στις δύο προηγούμενες
διοργανώσεις, στη Στοκχόλμη το 1912 και στο Λονδίνο το 1908.
Έτσι τα αγωνίσματα της κολύμβησης, των καταδύσεων αλλά και
της υδατοσφαίρισης διεξήχθησαν στα θολά και παγωμένα νερά
της εκβολής ενός ποταμού. Οι συνθήκες αυτές δεν εμπόδισαν
αθλητές όπως ο Duke Kahanamoku και η Ethelda Bleibtrey να
διακριθούν σημειώνοντας παγκόσμια ρεκόρ.
Οι σημαντικότερες ελλείψεις και τα προβλήματα στη διάρκεια
των Αγώνων παρατηρήθηκαν στους χώρους διαμονής και στη διατροφή
των αθλητών. Η ακόμη τότε υπό ανοικοδόμηση Αμβέρσα δε διέθετε
τα απαραίτητα καταλύματα για τη διαμονή των περίπου 2.500
αθλητών. Έτσι, χρησιμοποιήθηκαν σχολικά κτήρια, στα οποία
είχαν τοποθετηθεί πτυσσόμενα κρεβάτια, δηλαδή κρεβάτια που
είχαν χρησιμοποιηθεί στη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων.
Οι συνθήκες αυτές προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια πολλών αθλητών
και ιδίως εκείνων από τις ΗΠΑ. Παρ' ότι θα περνούσαν ακόμη
τρεις ολυμπιακές διοργανώσεις έως ότου κατασκευαστεί το πρώτο
Ολυμπιακό Xωριό (Λος ΄Aντζελες, 1932), το ζήτημα της διαμονής
και συνολικά της φιλοξενίας των αθλητών είχε ήδη -εκ των πραγμάτων-
τεθεί.
|
