Το Ε.Α.Μ.

Aπό τα τέλη Ιουνίου του 1941 η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) συναντήθηκε, προκειμένου να καθορίσει τη στάση της απέναντι στην εσωτερική κατάσταση της χώρας και στην επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση. Η επίσημη απόφαση διακήρυττε τη βούληση του κόμματος να συμβάλει στην ήττα των φασιστικών δυνάμεων μέσω της συνεργασίας με άλλα κόμματα και ομάδες της αριστεράς και μέσω της συγκρότησης ενιαίου πολιτικού και στρατιωτικού μετώπου εναντίον των δυνάμεων Κατοχής.

Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ιδρυόταν το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) το οποίο προβλήθηκε ως σημείο αναφοράς για όλους τους Έλληνες στην κοινή προσπάθεια για τη μάχη ενάντια στον Αξονα. Σύντομα, το ΕΑΜ προχώρησε στη δημιουργία σειράς άλλων οργανώσεων με πιο καθορισμένο εύρος: το ΕΕΑΜ (Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), την ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλήνια Οργάνωση Νέων) και τέλος, το Δεκέμβριο του 1941, τον ΕΛΑΣ (Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), ως στρατιωτικό σκέλος του ΕΑΜ. Ως τα μέσα του 1942, ο ΕΛΑΣ είχε ήδη συστήσει ομάδες δράσης στα βουνά της ελληνικής επικράτειας και οργάνωνε τις πρώτες αντιστασιακές επιχειρήσεις εναντίον των γερμανικών δυνάμεων.