|
Oι
Aγώνες
Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες των νεότερων χρόνων που έγιναν στην Αθήνα το 1896 αποτέλεσαν ίσως το σημαντικότερο γεγονός στην ιστορία του σύγχρονου αθλητισμού και μια μεγάλη πρόκληση για τη διοργανώτρια χώρα. Η απόφαση για την τέλεση των Αγώνων στην Αθήνα, που λήφθηκε από τα μέλη του Α' Διεθνούς Αθλητικού Συνεδρίου το 1894 στο Παρίσι, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης. Και αυτό παρά τις αρχικές επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν ιδίως από την κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη και αφορούσαν την οικονομική επιβάρυνση που θα προκαλούσε η ανάθεση μιας μεγάλης διεθνούς αθλητικής διοργάνωσης στη διάρκεια μιας περιόδου κατά την οποία η οικονομία της χώρας αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα.
Οι δυσκολίες που απασχόλησαν τους διοργανωτές ήταν η έλλειψη εμπειρίας σε ζητήματα προγραμματισμού και οργάνωσης μεγάλων αθλητικών αγώνων, καθώς και η εξεύρεση των απαιτούμενων πόρων υποδομής. Τελικά, ύστερα από έντονη δραστηριοποίηση των μελών της οργανωτικής επιτροπής και τη σύσταση μηχανισμών συγκέντρωσης πόρων (έρανοι, έκδοση των πρώτων ολυμπιακών και θεματικών γραμματοσήμων, διάθεση καλλιτεχνικών αναμνηστικών μεταλλίων, πώληση εισιτηρίων), τα παραπάνω προβλήματα ξεπεράστηκαν στο μεγαλύτερό τους βαθμό. Έτσι λίγο πριν την έναρξη των Αγώνων είχαν περατωθεί τα αναγκαία έργα στο Παναθηναϊκό Στάδιο, είχε κατασκευαστεί το ποδηλατοδρόμιο στο Νέο Φάληρο, το σκοπευτήριο στην Καλλιθέα, ενώ είχαν διαμορφωθεί και ειδικοί αγωνιστικοί χώροι στο μέγαρο εκθέσεων του Ζαππείου, στον κόλπο της Ζέας και στους στύλους του ναού του Ολυμπίου Διός.
Το πρώτο εγχείρημα αναβίωσης των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων ως αγώνων διεθνούς εμβέλειας θεωρήθηκε από τους περισσότερους παρατηρητές και τον ίδιο το βαρόνο Pierre de Coubertin πετυχημένο, ιδίως όσον αφορά την ανταπόκριση των Eλλήνων θεατών. Πράγματι πλήθος κόσμου κατέκλυζε το στάδιο και τους άλλους αγωνιστικούς χώρους καθημερινά, κάτι που δε συνέβη τουλάχιστον στις δύο επόμενες διοργανώσεις (Παρίσι, Σεν Λούις) όπου το ενδιαφέρον υπήρξε ελάχιστο.
Στο οργανωτικό μέρος προέκυψαν αρκετά προβλήματα, τα οποία οφείλονταν περισσότερο στον περιορισμένο χώρο που διατέθηκε για τους αγώνες, στον αδιαμόρφωτο ακόμη χαρακτήρα των κανονισμών και στις ελαστικές διατυπώσεις συμμετοχής των αθλητών, οι οποίες γίνονταν επιτόπου και με πρόχειρο τρόπο.
Οι Αγώνες της Αθήνας δεν ξεχώρισαν για τις εντυπωσιακές επιδόσεις των αθλητών που συμμετείχαν σε αυτούς, αφού η ενασχόληση των περισσοτέρων με τον αθλητισμό ήταν καθαρά ερασιτεχνική και δε βασιζόταν στη συστηματική προπόνηση και στην αυστηρή εξειδίκευσή τους σε ορισμένα μόνο αγωνίσματα. Γι' αυτό άλλωστε διακρίθηκαν περισσότερο οι αθλητές που προέρχονταν από χώρες που καλλιεργούσαν, έστω και στα πρώτα του στάδια, το συστηματικό αθλητισμό, όπως για παράδειγμα οι Αμερικανοί.
|
