Το σκηνικό της παράστασης αποτελείται από έξι αυτόνομους εικαστικούς χώρους, που συνθέτουν το ενιαίο της περιβάλλον, όπου αντίστοιχοι παραστατικοί και εικαστικοί καλλιτέχνες παρουσιάζουν τα έργα τους. Το περιβάλλον αυτό, που δημιουργεί κι επιμελείται ο Μανόλης Παντελιδάκης, αποτελεί τον χάρτη του κεντρικού ήρωα Guy de Maupassant αλλά και του ίδιου του θεατή, για να πραγματοποιήσουν μαζί ένα ταξίδι στις αισθήσεις και στις τέχνες.
Το κείμενο και το πρόγραμμα της παράστασης κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Άπαρσις.
«Το μοντέλο» Ζωγραφική - Ακοή
Ένας ζωγράφος ερωτεύεται με πάθος το μοντέλο του. Μένει μαζί της περίπου ένα χρόνο, όσο δηλαδή διαρκεί και το σαρκικό πάθος του γι’ αυτήν. Μετά από μια τρομερή και αναίτια ρήξη μεταξύ τους, ανατρέπονται για πάντα οι ισορροπίες και γίνονται δέσμιοι ο ένας του άλλου.
«Η 'Αγνωστη» Φωτογραφία - Όσφρηση
Ο ήρωας ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια άγνωστη που συναντά στον δρόμο. Ο έρωτας στοιχειώνει για ένα ολόκληρο χρόνο τη σκέψη του, μέχρι που την ξανασυναντά τυχαία. Της ζητά να τη φωτογραφίσει κι εκείνη δέχεται. Έρχεται, όμως, αντιμέτωπος με τους μεγαλύτερους φόβους του.
«Ανώφελη ομορφιά» Θέατρο - Γεύση
Η κόμισσα Ντε Μασκαρέ, τριάντα χρονών, έχει ήδη επτά παιδιά. Μετά τη γέννηση του τελευταίου της παιδιού, ο άντρας της, της εκφράζει γι’ ακόμα μια φορά τον έρωτα και τον θαυμασμό του, με απώτερο σκοπό να την αφήσει και πάλι έγκυο. Αποφασισμένη πλέον να δώσει ένα τέλος στο μαρτύριό της, όπως αποκαλεί τις ασταμάτητες εγκυμοσύνες της, κάνει τα πάντα για να το καταφέρει…
«Η Οπτασία» Γλυπτική - Αφή
«Η οπτασία» γεννήθηκε μέσα από τη μεταφυσική διάθεση του συγγραφέα και την άρνησή του απέναντι στον θάνατο. Ο Λου, ένας παλιός του φίλος που έχει χάσει τη γυναίκα του, ζητάει από τον Maupassant να τον βοηθήσει. Του ζητά να πάει στο στοιχειωμένο, όπως αποδεικνύεται, σπίτι του για να πάρει τα γράμματα της γυναίκας του που έχει αφήσει εκεί. Όμως στο σπίτι πραγματοποιείται μια συνάντηση που θα τον στοιχειώσει για πάντα.
«Η Κόμη» Χορός - Όραση
Πρόκειται για την ιστορία μιας μακάβριας ερωτικής παράνοιας. «Το παρελθόν με θέλγει, το παρόν με τρομάζει, αφού το μέλλον είναι ο θάνατος!» Μια αόρατη νεκρή γυναίκα οδηγεί πλέον τη ζωή του Maupassant. Περνάει τις περισσότερες ώρες του σε καταγώγια και καμπαρέ. Η εμμονή του με αυτή τη γυναίκα, τον οδηγεί σιγά-σιγά στην τρέλα.
«Εκείνος» Video art – Έκτη αίσθηση
«Δε θέλω πια να είμαι μόνος τη νύχτα... γιατί φοβάμαι ολομόναχος, φοβάμαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι τον φόβο, τη φρικτή αίσθηση του ανεξήγητου τρόμου, τη φρικτή σύγχυση της σκέψης μου.» Ο Maupassant φαίνεται να έχει κυριευθεί από τις εμμονές και τις φοβίες του.
Σαν κινηματογραφική σεκάνς από την οποία δεν λείπει το υγρό στοιχείο και το σκοτάδι, ο ήρωας περιγράφει ό,τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του, τα γεγονότα που του προκαλούν τον φόβο. Πιστεύει ότι το μυαλό του «κατοικείται»... Τα φαντάσματα της σκέψης του παραμένουν αόρατα και βρίσκονται παντού… «παραμένουν γιατί είμαι μόνος, αποκλειστικά και μόνο επειδή είμαι μόνος.»
6+1. «Το γράμμα ενός τρελού»
«…Ξανάρχισα με μανία το γράψιμο… σιγά-σιγά όμως άρχισα να χάνω τον έλεγχο… μια-μια οι αισθήσεις μου άρχισαν να οξύνονται…»
Λίγα λόγια για τον Γκυ ντε Μωπασάν
Γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου 1850, στον Πύργο του Μιρομενίλ, κοντά στη Ντιέπ. Το 1856 γεννιέται ο αδελφός του Ερβέ και οι γονείς του χωρίζουν. Η κυρία Maupassant εγκαθίσταται στο Ετρετά, παραθαλάσσια πόλη της Μάγχης, με τα δυο παιδιά της. Προσπαθεί πολλές φορές να αυτοκτονήσει, κάποτε μάλιστα δένοντας γύρω από τον λαιμό της τις μακριές της πλεξίδες. Πρόκειται για μια γυναίκα πολύ καλλιεργημένη, στενή φίλη του Φλομπέρ, νευρασθενική, που μισεί το φως και παίρνει διάφορα καταπραϋντικά. Αυτή σταλάζει στην ψυχή του Maupassant την αγάπη για την τέχνη του λόγου, με την κρυφή ελπίδα ο γιος της να γίνει συγγραφέας.
Ο Maupassant λατρεύει το υγρό στοιχείο. Η απατηλή σαγήνη του νερού, η αίσθηση της αδιάλειπτης κίνησης, του κινδύνου και της ελευθερίας μαγνητίζουν τον ατίθασο και παράτολμο χαρακτήρα του. Όντας έφηβος, σώζει από πνιγμό τον Άγγλο ποιητή Σουίνμπορν, που μένει στην Ετρετά με κάποιον ιδιόρρυθμο φίλο του. Φήμες κυκλοφορούν στην περιοχή για τα δυο αυτά περίεργα πρόσωπα, ότι παίρνουν όπιο και επιδίδονται σε όργια. Οι δύο νέοι καλούν στο σπίτι τους τον δεκαεξάχρονο Guy για να τον ευχαριστήσουν και εκείνος βρίσκεται τότε μπροστά σε ένα νοσηρό, μακάβριο και διεστραμμένο κόσμο που ασκεί επάνω του μια έλξη εξαιρετικά ισχυρή.
Το 1863 ο Maupassant εισάγεται στο εκκλησιαστικό ίδρυμα Υβετό. Το 1870 φεύγει για το μέτωπο στον γαλλογερμανικό πόλεμο. Το 1872 αρχίζει να εργάζεται στο Υπουργείο Ναυτιλίας και να ασχολείται πιο συστηματικά με τη λογοτεχνία και την ποίηση, κάτω από τον αυστηρό έλεγχο του Φλομπέρ. Η γνωριμία του μαζί του, ήδη από τα γυμνασιακά του χρόνια, θα τον σφραγίσει ανεξίτηλα και ο Φλομπέρ τον θεωρεί πνευματικό του παιδί.
Περνά τις διακοπές του με σκληρή σωματική άσκηση και κωπηλασία στον Σηκουάνα. Το 1877 παρουσιάζονται τα πρώτα προβλήματα υγείας, ενώ ήδη έχει αρχίσει να δημοσιεύει έργα του και να συμμετέχει σε ομάδες λογοτεχνών. Το 1879 αποσπάται χάρη στον Φλομπέρ στο Υπουργείο Δημόσιας Εκπαίδευσης, απ’ όπου παραιτείται μετά τον θάνατο του Φλομπέρ στις 8 Μαΐου 1880.
Με τα ίδια του τα χέρια φορά στον δάσκαλό του τη στερνή του αμφίεση. Και λέει στους φίλους του: «Μακάρι να ήμουν νεκρός αν ήξερα ότι κάποιος με σκέφτεται όπως σκέφτομαι εγώ εκείνον.» Από τότε ο άλλοτε ασύδοτος ηδονιστής που αμελούσε τη συγγραφή για την κωπηλασία, τη σκοποβολή και τις παρέες, επιδίδεται πλέον σαν μεθυσμένος στο γράψιμο.
Ταξιδεύει στην Κορσική, στην Αλγερία, στη Βρετάνη, στην Ιταλία, στη Σικελία, στην Αγγλία, στη Βόρεια Αφρική, στο Μαρόκο, στην Τυνησία κ.ά. Από το 1884 αρχίζουν να εμφανίζονται οι νευροψυχικές διαταραχές. Η τελευταία περίοδος της ζωής του σφραγίζεται και από μια μυστηριώδη γυναίκα την «κυρία με τα γκρίζα», ένα πλάσμα που τον καταδιώκει ή τον εκβιάζει, για άγνωστους λόγους, ένα πρόσωπο που παραμένει στο σκοτάδι και που ο συγγραφέας φοβάται και αποφεύγει σαν βρικόλακα, σαν ένα μαύρο προμήνυμα του φοβερού τέλους που τον περιμένει.
Το 1887 ο αδελφός του παρουσιάζει τα πρώτα συμπτώματα σχιζοφρένειας, το 1889 κλείνεται σε άσυλο φρενοβλαβών όπου και πεθαίνει. Από το 1891 η κατάσταση της υγείας του Maupassant γίνεται πολύ ανησυχητική και την 1η Ιανουαρίου 1892 αποπειράται να αυτοκτονήσει στις Κάννες.
Στις 6 του ίδιου μήνα μπαίνει στην κλινική του δόκτορα Μπανς στο Πασσύ. Δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβγεί. Στις 6 Ιουλίου 1893, σε ηλικία σαράντα τριών ετών, πεθαίνει από σύφιλη νευροτροπικής μορφής, σύμφωνα με το ιατρικό δελτίο. Η ταφή του γίνεται στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς.
Πίσω από την κοινωνική εικόνα του φτασμένου συγγραφέα, που πουλά χιλιάδες αντίτυπα, μένει σε ένα πολυτελέστατο διαμέρισμα, έχει δική του έπαυλη και κότερο, ταξιδεύοντας με αυτό αδιάκοπα σε όλη τη Μεσόγειο, που η ζωή του είναι ξέφρενη, ηδονική και σκανδαλώδης, που συχνάζει στα πιο φημισμένα κοσμικά σαλόνια, προκαλεί χίλιες δυο σκαμπρόζικες φάρσες, σπέρνει νόθα, κάνει σπορ και λατρεύει τη φύση, κρύβεται μια άλλη εικόνα απελπιστικά οδυνηρή: η αϋπνία, οι νευρικές διαταραχές, οι πονοκέφαλοι που πριονίζουν τα φρένα, η εξάντληση, η παροδική τύφλωση, ο αιθέρας, τα ηρεμιστικά, οι νευρολόγοι, τα ελβετικά θεραπευτήρια, η δεσποτική μητέρα, που αθέατη τον ελέγχει και τον κατευθύνει, η σύγχυση του νου, η απέραντη μοναξιά, η απόγνωση, ο κόσμος της παράνοιας.
Οι συντελεστές
Σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα
Κείμενο: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Σύλληψη έργου-θεατρική απόδοση-Δραματουργική Επεξεργασία: Φρόσω Λύτρα
Σκηνογραφία: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ειρήνη Τσακίρη
Χορογραφία: Amalia Bennett
Επιμέλεια Κίνησης: Σοφία Μιχαήλ
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Τέλλος
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Βοηθoί Σκηνοθέτη: Ζέτη Φίτσιου, Φίλιππος Παπαχριστοδούλου
Βοηθοί Σκηνογράφου: Μάρκος Παπουτσάκης, Νεφέλη Ηλιοπούλου
Βοηθός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Κατασκευή σκηνικού: Παναγιώτης Λαζαρίδης
Επιμέλεια κειμένου: Έλενα Αγγελοπούλου
Διεύθυνση Παραγωγής: Βαγγέλης Δοκός
Εικαστικοί και Παραστατικοί Καλλιτέχνες:
Ζωγράφος: Βασίλης Πέρρος
Φωτογράφος: Τάσσος Βρεττός
Σκηνογράφος: Μανόλης Παντελιδάκης
Σκηνοθέτις: Φρόσω Λύτρα
Γλύπτρια: Έφη Σκαρβελάκη
Ξυλογλύπτης: Σπύρος Ντασιώτης
Χορογράφος: Amalia Bennett
Μουσικός: Γιώργος Πούλιος
Video Artist: 'Αγγελος Παπαδόπουλος
Παίζουν: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Γωγώ Καρτσάνα, Θύμιος Κούκιος, Αννίτα Κούλη, Λήδα Ματσάγγου, Σοφία Μιχαήλ, Φίλιππος Παπαχριστοδούλου, Ευαγγελία Συριοπούλου, Κώστας Φαλελάκης.
Στον ρόλο του Guy de Maupassant: Δημήτρης Γεωργαλάς.
Φωτογραφία: Τάσσος Βρεττός
Φωτογραφίες για Δ. Τύπου και πρόγραμμα και make up artist: Αχιλλέας Χαρίτος
Πληροφορίες:
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Από 17 Ιανουαρίου 2013
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Πέμπτη, Κυριακή και Δευτέρα: 20:00
Παρασκευή, Σάββατο: 21.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
- Γενική είσοδος: 16€
- Φοιτητικό: 12€
- Κάρτα ανέργων/ατέλειες: 5€
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
1 ώρα και 10 λεπτά
Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Κτήριο 56
Είσοδος Γ' (μέσω οδού Ελληνικού Κόσμου)
Πειραιώς 254, Ταύρος
Τηλέφωνο 212 254 0300
www.theatron254.gr
ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
- «ΘΕΑΤΡΟΝ», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος, τηλ. 212 254 0300
- Στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://tickets.theatron254.gr
- Τηλεφωνικά στο 212 254 0300 με χρέωση πιστωτικής κάρτας
- Public, Kαραγεώργη Σερβίας 1, Πλ. Συντάγματος, τηλ. 210 3246210
- Public, Γρ. Λαμπράκη 152-154, Πειραιάς, τηλ. 210 4126460
- Public, Καράγιωργα & Λαζαράκη, Γλυφάδα, τηλ. 210 8984300
- Public, Ανδρέα Παπανδρέου 35, MALL Αμαρουσίου, τηλ. 210 6300023
- Public, Λεωφ. Βουλιαγμένης 276, MALL Αγίου Δημητρίου, τηλ. 210 9730006
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ
Λεωφορεία: 049 (Πειραιάς-Ομόνοια), στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
914 (Ομόνοια-Πειραιάς-Παλαιά Κοκκινιά), στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
Τρένο (γραμμή ΗΣΑΠ): ηλεκτρικός σταθμός Καλλιθέας
