Ένα μοναδικό αφιέρωμα στα 100 χρόνια 

από τη γέννηση του μεγάλου Ιταλού δημιουργού
με την εξηκονταμελή 

Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ

Το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», τιμώντας τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίνο Ρότα (1911-1979), παρουσιάζει με τη Χάρις Αλεξίου και την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ ένα μεγάλο αφιέρωμα με τίτλο «Η ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΣΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΤΟΥ ΝΙΝΟ ΡΟΤΑ». Για μόνο 6 παραστάσεις, στις 7, 8, 9 και 14, 15, 16 Οκτωβρίου 2011, η Χάρις Αλεξίου, συνοδευόμενη από την εξηκονταμελή Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Πυλαρινού, θα ερμηνεύσει στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» μια σειρά από τραγούδια αλλά και μουσικά θέματα που φέρουν τη μουσική υπογραφή του Νίνο Ρότα. Οι έξι μοναδικές βραδιές στον «Ελληνικό Κόσμο» περιλαμβάνουν, μεταξύ πολλών άλλων, αγαπημένες μελωδίες από ταινίες των Φεντερίκο Φελίνι, Φράνκο Τζεφιρέλι, Φράνσις Φορντ Κόπολα, Λίνα Βερτμίλερ, Λουκίνο Βισκόντι, όπως: "Dolce Vita", "La Strada", «Νύχτες της Καμπίρια», "81/2", "Amarcord", «Λευκός Σεΐχης», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Noνός» και «Νονός 2», «Μια ιστορία έρωτος και αναρχίας», «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του», «Ο Γατόπαρδος» και άλλες.

Ελάχιστοι καλλιτέχνες που έγραψαν μουσική για τον κινηματογράφο γνώρισαν τη φήμη, το σεβασμό αλλά και την αγάπη του μεγάλου κοινού για την προσφορά τους στην 7η Τέχνη, όπως ο Νίνο Ρότα. Έχοντας βασική πηγή έμπνευσης την ιταλική λαϊκή μουσική, ο Νίνο Ρότα επένδυσε μουσικά μια μεγάλη σειρά ταινιών των πιο καταξιωμένων σκηνοθετών, ενώ με βασικό όχημα τη συνεργασία ή σχεδόν την ταύτισή του με τον κορυφαίο Φεντερίκο Φελίνι -του οποίου υπήρξε το μουσικό alter ego- έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ, για να κατακτήσει την παγκόσμια καταξίωση του Όσκαρ με το «Νονό 2» το 1975.

Από το 1933, που πρωτοέγραψε μουσική για το σινεμά -και συγκεκριμένα για την ταινία "Treno popolare" του Ραφαέλο Ματεράτσο-, έως το 1979, που έφυγε από τη ζωή, ο Ρότα συνέθεσε τη μουσική για πάνω από 150 ταινίες, για σκηνοθέτες όπως ο Βισκόντι («Γατόπαρδος», 1963), η Λίνα Βερτμίλερ («Μια ιστορία έρωτος και αναρχίας», 1973), ο Κινγκ Βίντορ («Πόλεμος και ειρήνη», 1956) και βέβαια ο Κόπολα στους «Νονούς», ο Τζεφιρέλι στο «Ρωμαίο και την Ιουλιέτα» το 1968 ή στη «Στρίγγλα που έγινε αρνάκι» το 1967, αλλά και για μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές όπως το «Βατερλό» το 1970, ο «Θάνατος στον Νείλο» το 1978, το «Χάρρυ Κέιν ο φοβερός τυφώνας» το 1979 και άλλες. Από το πλήθος ταινιών και τις τόσο εκλεκτές συνεργασίες, εκείνη με το Φελίνι είναι που τον χαρακτήρισε ως δημιουργό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Η μουσική του Νίνο Ρότα, κυρίως για τον κινηματογράφο, άφησε εποχή και έγραψε ιστορία, κατορθώνοντας να είναι συγχρόνως αξιόλογη για τους ειδικούς και δημοφιλής για το ευρύ κοινό. Ο Νίνο Ρότα δεν έγραψε πολλά τραγούδια. Έγραψε λίγα και όπου χρειαζόταν. Κάποιες από τις μελωδίες του όμως έγιναν τραγούδια με την προσθήκη στίχων πριν ή μετά το θάνατό του κι έτσι το μεγάλο ταξίδι της μουσικής του στο χρόνο συνεχίστηκε.

Ο μεγάλος Ιταλός συνθέτης γεννήθηκε το 1911 και πέθανε το 1979. Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή του. Ο «Ελληνικός Κόσμος», που έχει στόχο την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού, γίνεται αυθεντικά «Ελληνικός» όταν κατορθώνει να γίνει παγκόσμιος: Ο Νίνο Ρότα είναι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς όχι μόνο της Ιταλίας αλλά της Μεσογείου και του κόσμου. Υπό αυτό το πρίσμα ο «Ελληνικός Κόσμος» ενώνει τις δυνάμεις του με τους πιο ξεχωριστούς εκπροσώπους στο χώρο της μουσικής στην Ελλάδα, για ένα μοναδικό αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου συνθέτη.

H σχέση της Χάρις Αλεξίου με την ιταλική μουσική και τον ιταλικό πολιτισμό γενικότερα είναι διαρκής και δυνατή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν εκείνος που τη «μύησε» στη μουσική του Νίνο Ρότα και τη «δίδαξε» το σωστό τρόπο ερμηνείας των τραγουδιών του. Δεν είναι τυχαίο και ότι από τις παραστάσεις στο Σείριο, το 1987, αλλά και από το άλμπουμ «Η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια» -παραγωγός του οποίου ήταν ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις- εκείνο που ξεχώρισε ήταν το "Canto per me" (όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι Έλληνες το "Canzone Arrabbiata" από την ταινία «Μια ιστορία έρωτος και αναρχίας» της Λίνα Βερτμίλερ). Ένα χρόνο αργότερα, το 1988, η Χάρις Αλεξίου εμφανίστηκε σε συναυλίες μαζί με τον εμβληματικό Ιταλό τροβαδούρο Πάολο Κόντε. Καρπός της συνεργασίας τους ήταν τα τραγούδια: «Λάμπει» ("Dal loggione") και «Χρόνια» ("Anni") σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, καθώς και τα "Parigi" και "Midnight’s knock out" που τραγούδησε στα ιταλικά (είχαν συμπεριληφθεί στο δίσκο "Paolo Conte live"). Λίγα χρόνια μετά, το 1992 και το 1994, ο Μάουρο Μπολονίνι, ο «σκηνοθέτης των γυναικών», ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ιταλικού σινεμά, ήρθε στην Αθήνα για να σκηνοθετήσει τις συναυλίες της Ελληνίδας ερμηνεύτριας στο Αττικόν και το Ηρώδειο. Πρόσφατα, μόλις τον περασμένο Μάιο, η Ιταλία επιφύλασσε μια μεγάλη τιμητική διάκριση για την Αλεξίου: Στη Φλωρεντία τής απονεμήθηκε το βραβείο "Una vita per la musica – Giglio d’ Oro" από το Fondazione "Premio Galileo 2000", που εδώ και 14 χρόνια βραβεύει εξέχουσες προσωπικότητες της Ευρώπης από την πολιτική, την οικονομία, τις επιστήμες και τις τέχνες για τη δράση και την προσφορά τους στο χώρο τον οποίο υπηρετούν.

Όσον αφορά τη συμμετοχή της εξηκονταμελούς Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ στο αφιέρωμα, αξίζει να σημειωθεί ότι στο ρεπερτόριό της κατέχει ξεχωριστή θέση η παγκόσμια κινηματογραφική και θεατρική μουσική και ιδιαίτερα αυτή του 20ού αιώνα με έργα που δεν περιλαμβάνουν συνήθως στα προγράμματά τους οι συμφωνικές ορχήστρες.

Τη Χάρις Αλεξίου και την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ανδρέα Πυλαρινού πλαισιώνουν οι: Ιάσων Τριανταφυλλίδης στην επιλογή και το στήσιμο του προγράμματος, Πάνος Παπαδόπουλος στη σκηνοθετική επιμέλεια, Κώστας Παπαδούκας στις ενορχηστρώσεις, Ελευθερία Ντεκώ στους φωτισμούς.

7, 8, 9, 14, 15, 16 Οκτωβρίου 2011


«ΘΕΑΤΡΟΝ», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
Πειραιώς 254, Ταύρος, Αίθουσα «Αντιγόνη»
Τηλ. 212 254 0300
www.theatron254.gr


Ώρα έναρξης: 21.00



ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ