Η διαταξική συμμαχία που ταυτίστηκε με τον αντιβενιζελισμό, ως αντίδραση της έκπτωτης κρατικής αστικής τάξης και άλλων προκαπιταλιστικών κοινωνικών στοιχείων στον επιχειρούμενο εκσυγχρονισμό και την πολιτική ηγεμονία της εμπορικής αστικής τάξης εκφράστηκε από τα Παλαιά Κόμματα.

Κατεξοχήν εξέφρασε τον αντιβενιζελισμό το Λαϊκό Κόμμα. Ιδρύθηκε το 1915 (τότε με το όνομα Εθνικό Κόμμα, μετονομάστηκε σε Λαϊκό το 1920) από το Δημήτριο Γούναρη, τον αξιολογότερο εκπρόσωπο του αντιβενιζελισμού και προερχόταν από το χώρο του παλιού τρικουπικού-θεοτοκικού κόμματος. Τις ιδεολογικές συνιστώσες, θα λέγαμε, του Λαϊκού Κόμματος μπορούμε να βρούμε σε λόγο του ιδρυτή του το 1912. Σε αυτό το λόγο βρίσκει κανείς την υπεράσπιση του παλαιοκομματισμού και του "δόγματος της λαϊκής κυριαρχίας", που αποτέλεσε τη βασική του ιδεολογία, στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης αντίληψης για το λαό, τις κοινωνικές τάξεις, το κράτος και το ρόλο του.