Μετά την εκθρόνιση του Όθωνα η συσταθείσα Προσωρινή Κυβέρνηση διοργάνωσε εκλογές το Νοέμβριο του 1862. Στη βάση των εκλογικών αποτελεσμάτων συγκλήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου η Β' Εθνική Συνέλευση, οι εργασίες της οποίας διήρκεσαν δύο ολόκληρα χρόνια. Τερματίστηκαν το Νοέμβριο του 1864 με την ολοκλήρωση του νέου συνταγματικού χάρτη της χώρας. Εκτός από την ψήφιση του νέου συντάγματος η Εθνική Συνέλευση χειρίστηκε το ζήτημα της εκλογής βασιλιά καθώς και την ενσωμάτωση των Επτανήσων στην Ελλάδα, τα οποία παραχωρήθηκαν ως δώρο της Aγγλίας προς το νέο βασιλιά.

Οι εξελίξεις αυτές δεν κατασίγασαν τις έριδες και τα πολιτικά πάθη. Αντίθετα, ο πολιτικός κόσμος ήταν διχασμένος σε δύο αντίπαλους πόλους: τους ορεινούς και του πεδινούς, όπως αποκλήθηκαν (κατά το γαλλικό υπόδειγμα) οι προσκείμενοι στον Κ. Κανάρη και το Δ. Βούλγαρη αντίστοιχα. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις οδήγησαν συχνά σε κυβερνητική κρίση, όπως συνέβη στα λεγόμενα Φεβρουαριανά (1863) που στάθηκαν αφορμή για την κατάργηση της Προσωρινής Κυβέρνησης και την ανάθεση της εξουσίας στην ίδια την Εθνοσυνέλευση. Τον Ιούνιο του 1863 μάλιστα το κέντρο της Αθήνας μετατράπηκε για αρκετές μέρες σε πραγματικό πεδίο πολέμου, καθώς διεξάγονταν ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα σε οπαδούς των δύο πλευρών. Στις συγκρούσεις αυτές συμμετείχαν με τη μία ή την άλλη πλευρά στρατιωτικές μονάδες αλλά και ομάδες ληστών. Τα Ιουνιανά, όπως έμειναν γνωστά, έληξαν με την υπογραφή ανακωχής και τη συγκρότηση νέας Προσωρινής Κυβέρνησης που ειρωνικά της δώθηκε η προσωνυμία Προσωρινή Kυβέρνηση του Oροπεδίου, εξαιτίας της σύνθεσής της από ορεινούς και πεδινούς. Η κυβέρνηση αυτή άσκησε την εκτελεστική εξουσία έως την άφιξη του Γεωργίου στην Ελλάδα.