πό τα τέλη του 17ου αιώνα, νησιώτες του Αιγαίου ταξίδευαν στη δυτική Μεσόγειο, τον Ατλαντικό ωκεανό και τη Μαύρη Θάλασσα είτε με δικά τους καράβια είτε ως πλήρωμα σε καράβια ξένων Δυνάμεων. Η εμπορική δράση τους απέφερε σημαντικά κέρδη, καθώς διακινούσαν προϊόντα μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της δυτικής Ευρώπης, σε μια εποχή που εξελισσόταν και αυξανόταν η βιομηχανική παραγωγή. Οι παροικίες, που συγκροτήθηκαν από εμπόρους της οθωμανικής επικράτειας στη Μασσαλία, την Τεργέστη, το Άμστερνταμ, αλλά και την Οδησσό, είχαν πολυάριθμη ελληνική παρουσία, ενώ έντονη ήταν όχι μόνο η εμπορική αλλά και η πνευματική δράση των μελών τους. Οι εμπορικοί οίκοι των Ελλήνων αυτών ήταν από τους μεγαλύτερους στις πόλεις που δρούσαν. Η οικονομική άνθηση των ελληνικών παροικιών του εξωτερικού επέτρεψε στα μέλη τους να αναπτύξουν φιλανθρωπική και πολιτιστική δράση, να διευθύνουν τυπογραφεία και να στραφούν στην ενίσχυση πνευματικών ιδρυμάτων της πατρίδας τους. Εξίσου σημαντική ήταν η συμβολή των Ελλήνων της διασποράς στην προετοιμασία, οργάνωση και ενίσχυση της Ελληνικής Επανάστασης, άλλοτε με προσωπική συμμετοχή κι άλλοτε με αποστολή χρημάτων, πλοίων και πολεμοφοδίων.