Κατά την προετοιμασία των μεγάλων νομοθετικών έργων (του "Kώδικα (Codex Iustinianus") και του "Πανδέκτη (Digesta)") ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α' (527-565) συνειδητοποίησε ότι το πλήθος των διατάξεων και νομολογιών θα ήταν δύσκολο να εμπεδωθεί από τους σπουδαστές του δικαίου. Παράλληλα λοιπόν με τον "Κώδικα" και τον "Πανδέκτη", προώθησε τη σύνταξη νομικού εγχειριδίου κατάλληλου για τη διδασκαλία των σπουδαστών.

Με την αποστολή αυτήν επιφορτίστηκε ο νομομαθής Τριβωνιανός. Υπό τη διεύθυνσή του οι καθηγητές του δικαίου στις φημισμένες νομικές σχολές της Κωνσταντινούπολης και Βηρυτού, Θεόφιλος και Δωρόθεος αντίστοιχα, ανέλαβαν να αποδώσουν συνοπτικά το δίκαιο των δύο μεγάλων συλλογών (του "Κώδικα" και του "Πανδέκτη (Digesta)"). Το έργο τους, που ονομάστηκε "Εισηγήσεις" (Ιnstitutiones), βασίστηκε σε παρόμοια έργα παλιότερων νομοδιδασκάλων και κυρίως του Γαΐου. Δημοσιεύτηκε στις 21 Νοεμβρίου 533 και απέκτησε ισχύ νόμου στις 30 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Εκτός από διδακτικό εγχειρίδιο, οι "Εισηγήσεις", χάρις στην τακτοποίηση σημαντικών νομικών θεμάτων και την ερμηνεία λατινικών νομικών όρων, αποτέλεσαν πολύτιμη πηγή για μεταγενέστερα νομικά κείμενα και λεξικά.