Η νομοθετική δραστηριότητα του αυτοκράτορα Ιουστινιανού A' (527-565) δε σταμάτησε με την έκδοση του "Ιουστινιάνειου Κώδικα" (Codex Iustinianus)" (529). Με εισήγηση του νομομαθούς Τριβωνιανού ο αυτοκράτορας προώθησε το έργο της κωδικοποίησης των γνωμοδοτήσεων των παλιότερων ρωμαίων νομοδιδασκάλων. Ο Τριβωνιανός τέθηκε επικεφαλής επιτροπής που συστήθηκε για το λόγο αυτό και αποτελούνταν από δεκαέξι νομομαθείς. Η επιτροπή άρχισε το έργο της στα τέλη του 530 και μετά από εντατικές εργασίες τριών ετών, στις 16 Δεκεμβρίου 533, δημοσιεύτηκε ο λεγόμενος "Πανδέκτης (Digesta)". Ο "Πανδέκτης" ονομάστηκε έτσι λόγω της γενικής φύσης του και αποτελείται από πενήντα βιβλία στα οποία συγκεντρώθηκαν οι γνώμες των νομικών, οι οποίες ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της εποχής. Σε αυτές ο Ιουστινιανός έδωσε ισχύ νόμου σαν να πήγαζαν από τον ίδιο.

Ο αυτοκράτορας περηφανευόταν ότι η επιτροπή του Τριβωνιανού είχε διαβάσει περί τα 2000 βιβλία για να συντάξει τον "Πανδέκτη". Παρά τις ατέλειες και επαναλήψεις, που ήταν αναμενόμενες λόγω του μεγέθους του έργου, ο "Πανδέκτης" αποτελεί μοναδικό παράδειγμα επιστημονικού έργου βασισμένου σε τόσο λεπτομερή μελέτη των πηγών. Επιπλέον είναι από μόνος του σημαντική πηγή δικαίου και της μεθοδολογίας που ακολούθησε ο Τριβωνιανός για την ανθολόγηση των κειμένων της συλλογής. Ο "Πανδέκτης" χρησιμοποιήθηκε από βυζαντινούς νομικούς για τη διδασκαλία του δικαίου, ενώ αργότερα περιλήφθηκε και στα "Βασιλικά (Basilika)" (9ος αιώνας).