Τα περισσότερα στοιχεία που γνωρίζουμε για το νόμο περί κληρονομιάς προέρχονται από ένα λόγο του Ψευδο-Δημοσθένους και αφορούν ρυθμίσεις που ίσχυαν κατά την Κλασική περίοδο. Όμως οι ρυθμίσεις αυτές -σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών- πιθανότατα να ανάγονται στην εποχή του Σόλωνα. Από τον εν λόγω νόμο μαθαίνουμε έμμεσα αυτό που ίσχυε παλαιότερα, πως δηλαδή στην κληρονομιά καλούνταν μόνον οι άρρενες και οι εξ αρρένων κατιόντες. Στη περίοδο μετά το Σόλωνα η κληρονομική διαδοχή διαμορφώνεται με βάση την αγχιστική σχέση, δηλαδή με τους δεσμούς αίματος. Ρυθμιστική απέβαινε η κατάταξη των συγγενών σε γένη, όπου ως γένος θα πρέπει να εννοηθούν εδώ όλοι οι απόγονοι ενός γεννητή (μια γενιά). Οι κατιόντες του αποθανόντος αποτελούσαν το πρώτο γένος, ενώ εκείνοι του πατέρα του το δεύτερο. Το τρίτο γένος περιελάμβανε τους κατιόντες του παππού, το τέταρτο του προπάππου του αποθανόντος κ.ο.κ. Από όλους τους αγχιστείς δικαιώματα μπορούσαν να προβάλλουν μόνον οι κατιόντες του αποθανόντος και οι κατιόντες του πατέρα του. Είναι βεβαιωμένο ότι οι κατ' ευθεία γραμμή κατιόντες προηγούνταν από τους εκ πλαγίου συγγενείς. Σε περίπτωση που αυτοί ήταν ανήλικοι, εκπροσωπούνταν από επίτροπο. Όταν ο αποθανών άφηνε γιους και θυγατέρες, οι τελευταίες είχαν δικαιώματα μόνο στην προίκα (επίπροικοι). Όταν άφηνε μόνο θυγατέρες, ίσχυαν οι ιδιαίτερες ρυθμίσεις περί επικλήρων. Τέλος, επικρατεί η άποψη ότι μόνο αν δεν είχε νόμιμους κατιόντες ο αποθανών η κληρονομιά θα περιερχόταν στους εκ πλαγίου, παρότι ορισμένοι θεωρούν ότι σε αυτή την περίπτωση καλούνταν πλέον στην κληρονομιά και οι ανιόντες (αρχικά από τη μεριά του πατέρα και ύστερα από εκείνη της μητέρας του αποθανόντος). Η κλήση των ανιόντων δε συνάδει με τη βασική ιδέα της εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής, που ήταν η ανεύρεση ενός καινούργιου αρχηγού για τον οίκο.



| εισαγωγή | δομές | δίκαιο | αξίες | Αρχαϊκή Περίοδος

Σημείωση: Επιλέγοντας τις εικόνες θα δείτε μια σύντομη περιγραφή.