Τα χαρακτηριστικότερα μεταλλικά αγγεία της Γεωμετρικής περιόδου ήταν οι λέβητες και οι τρίποδες που χρησίμευαν στη στήριξή τους. Οι λέβητες ήταν πάντα σφυρήλατοι, ενώ οι λαβές και οι τρίποδες ήταν κατά κανόνα χυτοί. Διακρίνονται σε τρεις κυρίως κατηγορίες:

Pαβδωτοί τρίποδες. Ήταν κατασκευασμένοι από χυτές ράβδους που ενώνονταν στη στεφάνη στήριξης του λέβητα. Tο κάθε πόδι κατέληγε σε οπλή ή πλακίδιο και ήταν διακοσμημένο με έλικες και πλοχμούς. Ο τύπος αυτός προέρχεται από την Kύπρο και την ανατολική Μεσόγειο, όπου ήταν ήδη γνωστός το 12ο αιώνα π.Χ. Στον ελληνικό χώρο γνωρίζουμε δείγματά του από την Κρήτη, τη Σαντορίνη και την Aττική. Στην τελευταία μάλιστα περιοχή εμφανίζονται συχνά και πήλινες απομιμήσεις του.

Yποκρητήρια. Το υποκρητήριο ήταν μία τετράπλευρη βάση για λέβητα, η οποία έφερε διακόσμηση από χυτές ή περίτμητες μορφές. Tροχοί βρίσκονται συχνά προσαρμοσμένοι στα άκρα των τεσσάρων ποδιών του. Η προέλευση των υποκρητηρίων είναι ανατολική και σχετίζεται με τύπους της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. Πρόκειται μάλλον για φοινικικά έργα που γνώρισαν μεγάλη διάδοση στην Κύπρο, ενώ δείγματα ελληνικής κατασκευής έχουν βρεθεί στην Κρήτη και τους Δελφούς.

Tριποδικοί λέβητες. Τριποδικοί ονομάζονται οι λέβητες των οποίων τα πόδια είναι σύμφυτα με το σώμα του αγγείου. Κατά κανόνα οι τριποδικοί λέβητες έφεραν μεγάλες κυκλικές λαβές και εξελίχθηκαν από σκεύη χρηστικά σε σκεύη αναθηματικά. Αρκετά συχνά τους συναντάμε επίσης και ως έπαθλο αγώνων. Διακρίνονται πέντε διαφορετικοί τύποι ανάλογα με το μέγεθος και τη διακόσμηση. Στην Α' ομάδα ανήκουν οι σχετικά μικρών διαστάσεων λέβητες που είχαν καθαρά χρηστικό χαρακτήρα και κατασκευάζονταν στη διάρκεια του 9ου αιώνα π.Χ. Στη Β' ομάδα ανήκουν λέβητες μεγαλύτερου μεγέθους με λαβές διακοσμημένες με ειδώλια αλόγων. Τα πόδια έχουν κοιλανθεί στο εσωτερικό προς εξοικονόμηση μετάλλου, ένα στοιχείο που από τις αρχές του 8ου αιώνα π.Χ. γίνεται μόνιμο χαρακτηριστικό όλων των τριποδικών λεβήτων. Η παραγωγή αυτού του τύπου χρονολογείται στο α' μισό του 8ου αιώνα. Οι άλλοι τρεις τύποι είναι σύγχρονοι μεταξύ τους και τοποθετούνται στο β' μισό του 8ου αιώνα π.Χ. Είναι όλοι τους υπερμεγέθεις και μάλλον κατασκευάζονταν αποκλειστικά ως αφιερώματα, γεγονός που το επιβεβαιώνει και η προέλευση των περισσοτέρων από την Ολυμπία. Η τομή των ποδιών είναι Π ή διπλό Τ. Διακρίνονται μεταξύ τους κυρίως από τη διακόσμησή τους.

Η Γ' ομάδα θεωρήθηκε αργίτικη και είναι διακοσμημένη με ενάλληλα τρίγωνα, ρόδακες ή σταυρούς της Μάλτας. Η Δ' ομάδα φέρει ριπιδοειδή κοσμήματα στα πόδια και σπανίως εικονιστικές παραστάσεις, με βάση τις οποίες έχει χαρακτηριστεί κορινθιακή. Η τελευταία ομάδα (Ε') φέρει συνήθως τεράστιες λαβές, οι οποίες στηρίζονταν στο χείλος είτε με πρόσθετες μεταλλικές ράβδους είτε με ειδώλια που έμοιαζαν να κρατούν τη λαβή από τις δύο πλευρές της. Η ομάδα αυτή έχει αποδοθεί σε αττικό εργαστήριο και χρονολογείται μεταξύ του 730 και 700 π.Χ.

| Λογοτεχνία | Τέχνες | Θρησκεία |	Γεωμετρική περίοδος
Σημείωση: Επιλέγοντας τις εικόνες θα δείτε μια σύντομη περιγραφή.