| Πολιτικές εξελίξεις στην Πελοππόννησο το 15ο αιώνα
|
|
|
|
Ο
15ος αιώνας είναι εποχή ανάπτυξης κι επέκτασης για το δεσποτάτο του Μοριά.
Οι Βυζαντινοί κατορθώνουν να εκδιώξουν τους Φράγκους από την Πελοπόννησο και να καταλύσουν
το φραγκικό πριγκιπάτο, στα 1430. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της χερσονήσου βρίσκεται πια υπό
την εξουσία του δεσπότη του Μυστρά, με εξαίρεση τις βενετικές κτήσεις της Μεθώνης, της Kορώνης
και του Ναυπλίου. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το δεσποτάτο, από τα τέλη του 14ου αιώνα, ήταν ο τουρκικός επεκτατισμός. Οι Τούρκοι εισέβαλλαν συχνά στην Πελοπόννησο και οι στρατοί τους αποχωρούσαν με μεγάλους αριθμούς αιχμαλώτων και πολλά λάφυρα. Το 1415, με δεσπότη στον Μυστρά τον Θεόδωρο Β΄ Παλαιολόγο κι αυτοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη τον Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγο ανεγείρεται ένα μεγάλο τείχος στο Εξαμίλι του Ισθμού της Κορίνθου, για να προστατεύει την Πελοπόννησο από τις τουρκικές επιδρομές. Το τείχος όμως δεν ενίσχυσε σημαντικά τις αμυντικές δυνατότητες της χώρας. Οι τουρκικοί στρατοί συχνά κατέστρεφαν τις οχυρώσεις και λεηλατούσαν τον Μοριά. Οι τελευταίοι δεσπότες του Μυστρά ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και οι αδελφοί του Δημήτριος και Θωμάς, που τον διαδέχτηκαν στα 1449, μετά την ανακήρυξη του σε αυτοκράτορα. Ο αγώνας κατά των Τούρκων παίρνει πια δραματική τροπή. Ο Κωνσταντίνος είχε κάποιες επιτυχίες στα χρόνια 1444-1446, όταν ο στρατός του κατέλαβε την ανατολική Στερεά Ελλάδα κι έφθασε στην Πίνδο. Όμως η τουρκική αντεπίθεση τον ανάγκασε να αναδιπλωθεί στην Πελοπόννησο. Μετά το θάνατό του και την πτώση της Κωνσταντινούπολης, το 1453, οι μέρες του βυζαντινού Μυστρά ήταν πια μετρημένες. Στις 29 Μαΐου 1460, συμπτωματικά την ίδια μέρα που έπεσε η Πόλη, ο τουρκικός στράτος κατέλαβε τον Μυστρά κι έθεσε τέλος στους δύο αιώνες βυζαντινής κυριαρχίας. |
|
